بررسی چالش های تالاب انزلی و راهکارهای رفع آن در چارچوب کنوانسیون رامسر

تالاب ها ازجمله ارزشمندترین زیست بوم های زمین هستند. نیاز به حفاظت از این زیست بوم ها، جامعه بین المللی را به سمت تهیه کنوانسیون رامسر در حفاظت از تالاب های بین المللی در سال 1349 هجری شمسی رهنمون ساخت. این کنوانسیون ازجمله مهم ترین معاهدات زیست محیطی و تنها کنوانسیون ناظر بر حفاظت از تالاب هاست که همه دولت های عضو ازجمله ایران را متعهد به استفاده معقول از تالاب ها می کند. تالاب انزلی، یکی از تالاب های مهم ایران است که در فهرست کنوانسیون رامسر قرار گرفته است. باوجود تعهد مزبور، تالاب انزلی بنا به دلایل متعددی ازجمله ریختن فاضلاب های شهری، کشاورزی و صنعتی، نوسانات سطح آب دریای مازندران، واردشدن گونه گیاهی غیربومی و هرز آزولا و ساخت جاده کنارگذر بندر انزلی در خطر نابودی است که موجب شده این تالاب در فهرست مونترو (فهرست تالاب های در معرض انقراض) قرار گیرد. لذا در این پژوهش، ضمن بررسی چالش های زیست محیطیِ پیش روی تالاب انزلی، تلاش شده تا راهکارهای حقوقی و غیرحقوقی برای حل این گونه تهدیدات در چارچوب کنوانسیون، بررسی شود. ازجمله مهم ترین این راهکارها برای حل مشکلات تالاب انزلی، می توان به تحقق اصل توسعه پایدار، انجام ارزیابی های زیست محیطی، استفاده معقول از تالاب انزلی و اتخاذ رویکرد زیست بومی اشاره کرد. این مقاله نتیجه می گیرد که برای حفاظت پایدار از تالاب انزلی، ضرورت دارد که این راهکارها به طور کامل به اجرا گذاشته شود.